سلام استاد کمی صحبت میکنید در مورد این رباعیتان؟


محمدرضا صفایی
سلام جناب معتمدی عزیز، همونطور که میدونین در آخرین مراتب سلوکتون انشاالله خواهید رسید به وحدتی که چیزی رو منفک از خدا نبینین یعنی اصلا جز خدا نبینین. و این در تایید وحدت وجود نیست. بل فناء فی اللهه که بقایی هم جز بدیشان نیست. در اون مرحله از سلوک که هنوز در نهایت سعوده و بدایت نزول و باز گشت به خلق، منتهی بالحق، نه تنها عالم رو محظر خدا، بل مجلای ایشون خواهید دید که قطعا این مرتبت، سزاوار هر اعمی و بصیری نیست. و اگر خلایق زیبائیهای وصفی خدا رو در دیدۀ عشاق واصل ببینند و بدونن که اوشان چه منظر جمیلی رو ناظرند اونوقته که همگان مشتاق دیدار خداوند عاشق پیشه می شند و خود دلباخته و سوخته جمالشون. و این رسالت، یعنی شناسانیدن حقیقت وجودی واجب الوجود بر دوش نحیف عرفای متالهه و بس. اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِی بِالْهُدَى، وَ أَلْهِمْنِی التَّقْوَى، وَ وَفِّقْنِی لِلَّتِی هِیَ أَزْكَى، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا هُوَ أَرْضَى.بار الها، زبانم به هدایت بگشاى و پرهیزگارى را به من الهام كن و مرا به هر كارى كه پاكیزه تر است توفیق ده و به هر چه خشنودى تو در آن است برگمار. به صل الله علی محمد وآل محمد (ص)

